Onderzoeksraad volgt onderzoek Costa Concordia

Den Haag, 24 mei 2012

De Onderzoeksraad voor Veiligheid volgt het onderzoek naar het ongeluk met het motorcruiseschip Costa Concordia nauwgezet vanwege de mogelijke consequenties voor cruiseschepen die onder Nederlandse vlag varen. Op het moment van het ongeval op 13 januari 2012 waren 42 Nederlanders aan boord van het schip. Zij konden het schip ongedeerd verlaten. 32 Andere passagiers kwamen bij het ongeluk om het leven.

Het motorcruiseschip (MCS)Costa Concordia voer op 13 januari 2012 in Italië tegen een rots bij Isola del Giglio toen het onderwegwas van de haven van Civitavecchia naar de haven van Savona. Na de aanvaring viel de voortstuwing vrijwel onmiddellijk uit en maakte het schip geleidelijk aan slagzij. Daarop werd gestart met de evacuatie van passagiers en bemanning. Enkele tientallen mensen konden niet zelfstandig van boord gaan en moesten in een grootschalige reddingsoperatie worden bijgestaan. Voor 32 personen kwam die hulp te laat.

De Italiaanse autoriteiten hebben diverse onderzoeken opgestart waaronder het (technische) veiligheidsonderzoek. Dit veiligheidsonderzoek wordt uitgevoerd onder verantwoordelijkheid van het Italiaanse ministerie van Infrastructuur en Transport. De (Nederlandse) Onderzoeksraad voor Veiligheid speelt bij dit veiligheidsonderzoek geen formele rol, maar volgt de vorderingen nauwgezet. Dit vanwege de betrokkenheid van Nederlandse burgers bij het ongeval en het grote belang voor de veiligheid aan boord van cruiseschepen, waarvan er ook 19 onder Nederlandse vlag varen. De uitkomsten van het Italiaanse onderzoek hebben mogelijk ook consequenties voor deze schepen. Daarnaast is er een toename van cruiseschepen die de Nederlandse havens aan doen.

De Onderzoeksraad heeft op 10 mei 2012 in Rome een internationale conferentie bijgewoond, die naar aanleiding van het ongeluk was georganiseerd door het Italiaanse ministerie van Infrastructuur en Transport. Tijdens deze conferentie is uitleg gegeven over de lopende onderzoeken. De Italiaanse autoriteiten geven voorrang aan het strafrechtelijk onderzoek. Gevolg van deze keuze is dat belangrijke informatiebronnen tijdens de conferentie nog niet beschikbaar waren voor het veiligheidsonderzoek en er nog geen nieuwe gegevens over de toedracht van het voorval gemeld konden worden.